Via de voorzitter van de Oudenaardse zustersteden en de jeugdvoorzitter werd onze U11 uitgenodigd voor het spelen van de Thibaut Cauwet Challenge in Arras, Frankrijk.
De voorbereiding
Omdat we dit niet zomaar een zoveelste tornooi wouden maken voor onze jongens, beslisten we om iets verder te gaan dan een slopende ééndagstrip op en af naar de zusterstad. Nee..., we zagen het groter en belisten om er een heuse driedaagse van te maken. We zochten (en vonden) een verblijf dat voldoende groot was voor alle spelers en hun familie in het kleine dorpje Authie. Er konden jammer genoeg wel maar 12 spelers op de spelerslijst, iets wat we nog licht wisten te omzeilen door 2 doelmannen als één te rekenen.
Na heel wat bellen, mailen, samenzitten en overleggen konden we een heus programma voorleggen voor onze boys. Barbara en Sarah leken aangeboren organisatorische talenten te hebben en regelden alles tot in de puntjes. We verzamelden in ons verblijf op woensdag vanaf 17u. Er werd een avondspel voorzien, waartoe we jammer genoeg - verdomde file - niet zijn gekomen. Fier als een pauw mocht ik de jongens (en andere trainers en begeleiders) hun cadeau'tje, een naamgetekende sweater met tornooilogo, overhandigen. Nogmaals ook mijn dank hiervoor aan KSVO jeugdsponsor Velda Cable Technics. Na het spaghetti-diner kropen we op tijd in bed, zoals echte verstandige sportmannen!
Het tornooi
Om 7u wekten we de jongens. Na een stevig voetballers-ontbijt, laatste finishing touches aan het schoeisel en/of coupe, vertrokken we richting Arras waar we het tornooi zouden spelen en een paar Franse elite toppers als Lille en Lens op ons wachten... Ook de overige ploegen zouden van een uitstekend niveau zijn.
Ons meegereisd legioen was ondertussen gekleed in de nationale kleuren, even voorbereiding op het komende EK. Sfeer en ambiance werd verzekerd, iedereen er achter, iedereen er meer dan klaar voor. Onze jongens zelf wisten nauwelijks hun zenuwen de baas. De drang om goed te presteren, de spanning was van de kleine gezichtjes te lezen. Alsof dat niet genoeg was op zich, wijken de reglementen ook nog eens licht af van de onze. In Frankrijk zijn er op het veld vanaf het doel 15m zones waarin je buitenspel kan lopen. Ook strafschoppen en rechtstreekse vrije trappen zitten reeds in hun 8 vs 8 spel. Onze jongens gingen hier alvast heel goed mee om!
Ste Catherine - KSVO: 0-5
We starten furieus en toonden onmiddellijk onze intenties. We gingen op de helft van de tegenstander parkeren, toonden onmiddellijk aan het Franse publiek hoe ze in Oudenaarde voetballen, tikten de bal vlotjes rond en lieten de tegenstander alle hoeken van het veld zien. We verrasten door op te bouwen, iets wat ze in Frankrijk niet echt gewoon zijn blijkbaar. Vlotte combinaties en flankwissels stroomden van onze fluwelen voeten en we prikten heel regelmatig een doelpuntje.
De toon was alvast gezet, een kleine zucht van verluchting, de eerste zenuwen weggespeeld met een heel goeie prestatie. Vijf keer scoren in amper 11' is zeker niet niets!
Doelpunten: Tomas Vyls / Thieben Wieleman / Stef De Reu (2) / Jotte Van Lancker.
KSVO - Arras Féminin: 1-0
We troffen een U13/U14 meisjes team als 2de tegenstander. Tijdens de scouting hadden we al gezien dat deze dames heel stevig op hun benen stonden en dat duels tegen hen niet aan orde waren. Ik vroeg om snel te spelen en hen geen tijd te geven, iets wat we goed deden. We hadden heel veel spel, speelden opnieuw goed op de helft van de tegenstandsters, maar geraakten iets moeilijker aan kansen.
Een goed team panikeert echter nooit. Die kans zou er wel komen,... en hoe? Met een werkelijk magistrale vlam in de winkelhaak pakten we de 3 punten in een wedstrijd die fysiek mogelijks de moeilijkste van alle zou worden. 6 op 6, dat was wat echter telde!
Doelpunt: Julien Verwee.
Noyelles - KSVO: 0-2
Ook in onze 3de wedstrijd overtroffen we onze tegenstander met goed voetbal. We gaven opnieuw niets weg en domineerden. Scoren lukte na een alweer prachtig doelpunt (lobbal). We leerden ook de eerste keer het voordeel kennen van de Franse reglementen en mochten via strafschop de 2-0 op het bord zetten. Jammer genoeg was hiermee ook het tornooi gedaan voor Thomas Vyls, die een harde trap op zijn enkel te incasseren kreeg.
We verloren een sterk wapen, maar voorlopig bleven we wel foutloos met onze 9 op 9. We hadden er vertrouwen in dat we ook na de middaglunch verder onze wil zouden opleggen, mits we de nodige focus konden houden. We waren halverwege in de reeksen en gaven zelf nog niet eens een kans weg en scoorden op 33' toch reeds 8 doelpunten. We stelden in de andere wedstrijden ondertussen ook vast dat ook Lens dit nummer aan het opvoeren was... Zou dit onze cruciale poulematch worden...?
Doelpunten: Jotte Van Lancker / Jakob Devriendt (p).
KSVO - Douai: 6-0
Na de middaglunch pakten we opnieuw onmiddellijk heel stevig uit. We verkochten Douai een pandoering van jewelste met alweer fantastisch spel. Snelle balwisselingen, individuele acties, tempowisselingen. We speelden 3 versnellingen hoger dan onze onmachtige tegenstander. Hiermee bleven we ook perfect op schema en konden we alvast met een goed gevoel onze klepper aanvangen. De spanning ten top!
Doelpunten: Thomas De Spiegeleer / Thieben Wieleman / Julien Verwee (3) / Jotte Van Lancker.
KSVO - Lens: 0-1
De wedstrijd waar we de ganse dag naar hadden uitgekeken brak aan. Jammer voor ons stonden de gezichtjes bij sommigen opnieuw helemaal stijf van de stress. Hoe hard we ook ons best deden om het in allemaal in het kader van plezier maken te zetten, het lukte niet... Deze wedstrijd zouden we moeten ondergaan. Lens, een stevige vroeg mature ploeg, parkeerde op onze helft, maar we gaven opnieuw geen kansen weg. Hun scouting had vast opgemerkt hoe sterk we waren en ook hun jongens stonden supergeconcentreerd en gemotiveerd aan de aftrap.
Pech sloeg jammer genoeg al vrij snel toe. In minuut 3 pakten we een doelpunt na een misverstand tussen verdediging en doelman. Een cadeau - niet eens een echte kans - die ons de das omdeed. Lens kreeg nadien nog één kans, de enige kans (paal) die we in het ganse tornooi zouden weggeven. Wijzelf bleven aanvallend eigenlijk onmachtig en kwamen in die korte resterende periode van 8' niet meer aan kansen.
Gezien het wedstrijdbeeld konden we leven met dit toch wat zure resultaat. Relax en ontspannen en zoals we de overige wedstrijden speelden, hadden we zeker een kans, maar het zat gewoon tegen. Lens zou later het tornooi ook winnen tegen de andere reeks winnaar Lille, met 3-0 en een paar extra kansen op een hogere score. Als je dit ziet, kunnen we niet anders dan fier zijn op dit resultaat, ook al hadden we eigenlijk een 0-0 verdiend.
KSVO - Arras: 1-0
Na de stressmatch tegen Lens kregen we weinig tijd om te ademen of om na te denken. Onze laatste poulematch tegen Arras moest voor de 2° plaats in onze reeks zorgen, zodat we onze podiumplaats tenminste konden verdedigen. Het werd een vrij gesloten wedstrijd met opnieuw dominant voetbal van onze KSVO duivels. Het duurde wel even om de bevrijdende 1-0 op het bord te zetten via strafschop. Met die 1-0 pakten we 15 op 18 en werden we 2de in onze reeks van 7 ploegen. We mochten bovendien de kleine finale om de derde plaats spelen. Mentaal leken we alvast klaar om die podiumbeker richting Oudenaarde mee te nemen!
Doelpunt: Xim Demunck (p).
Kleine finale
KSVO - Tilloy: 2-0
De plaatsingswedstrijd duurde met zijn 15' net iets langer dan de gewone wedstrijdjes. Nog een laatste keer alles en iedereen opladen, opnaaien, motiveren. We willen die 3° plaats pakken. Voor mijzelf was het een uniek moment. Na bijna 3 jaar zou dit mijn laatste wedstrijd worden met deze jongens, deze jongens stuk voor stuk een stukje mijn kids geworden in die periode, stuk voor stuk bengeltjes en engeltjes in één persoon, stuk voor stuk talenten, stuk voor stuk unieke mensen! Mijn collega's vroegen deze wedstrijd voor mij te spelen, het bezorgde me kippenvel!
We starten opnieuw furies. De jongens hadden het beste nog - zo mogelijk - voor het einde gespaard. We speelden deze wedstrijd op een ongezien hoog niveau, overvleugelden onze tegenstander, grepen ze van bij de eerste baltoets in een wurggreep, een wurggreep die we 15' niet zouden lossen... We wilden werkelijk onze tegenstander tot figuranten maken in deze westrijd.
Totale ontlading bij de 1-0, na een prachtige combinatie en een dito individuele actie kon mijn eigenste Thieben (die vrij geëmotioneerd voor papa's laatste wedstrijd nog eens een eigen wedstrijd in deze wedstrijd speelde) de score oververdiend openen. Hoe schoon kan je als trainer/vader je aan afscheid je sterrenteam wensen? Op dat moment gaf de speaker nog eens de micro door aan onze spionkop en zijn leider Dimi die minutenlang "lololololo KSVO" door het stadion liet knallen,... sprakeloos, alle haartjes recht...
Het gaf onze jongens alleen maar een extra boost richting 2-0. Deze 2-0 kwam er na een zoveelste mooi uitgesponnen actie, gestart vanaf de 5, ingespeeld op 9, kaats op 10, 10 die opendraait en onze 7 die subliem de ruimte induikt en de gemeten voorzet kan in zijn versnelling meenemen om vervolgens de doelman te fusilleren. Onze spionkop ontploft een tweede keer, dit geven we niet meer af! Die 3° plaats is van ons!
Doelpunten: Thieben Wieleman / Xim Demunck.
We eindigen dit tornooi op plaats 3 na een prachtig tornooi. We eindigen achter 2 Franse elite teams, waarvan we minstens kunnen zeggen dat we niet voor hen moesten onder doen qua spelniveau. We gaven het tornooi kleur in sfeer en ambiance, we kregen heel veel felicitaties en complimenten van het Franse publiek die aangenaam verrast waren door ons spelniveau. Zelfs een Franse elite scout feliciteerde me met het niveau waarop we acteerden. Alle spelers, zonder uitzondering, acteerden op een zeer constant en hoog niveau! Forza KSVO! Proficiat mannen! Dit is een topprestatie waar jullie terecht fier op kunnen, mogen en moeten zijn!
Nuit folle
Na de ietwat langdradige uitreiking van de bekers (bijna de grootste voor onze U11), trokken we opnieuw richting ons logement voor de nuit folle U11, waar een lekkere en welverdiende BBQ voorzien werd om te klinken op de topprestatie! Er werd nog heel wat nagepraat, gelachen en gefeest. De sfeer was uitgelaten, er waren bedankings- en cadeau'tjesmomenten, speeches, verjaardagstaartjes,... De sfeer was top, de avond was wild en lang. Onze jongens gingen helemaal tot het einde en vielen uiteindelijk helemaal uitgeput, maar met een zalig gevoel in slaap. De ouders druppelden ook in bed in, één voor één, met een al even enthousiast en voldaan gevoel.
Mooie liedjes duren niet lang
De eerste vogels vlogen uit rond 8u, de laatste hadden het toch iets moeilijker en draaiden nog een paar keer in hun bedje. Na een uitgebreid en stevig ontbijt met oa spek en eitjes moesten we opnieuw onze valiezen pakken om terug richting België te trekken. Velen deden dit met felle tegenzin en wouden dat het avondtuur van hun leven nog enkele dagen langer zou duren. "Hier praten ze binnen 10 jaar nog over", zei een mama tegen me.
Ik hoop alvast dat het een onvergetelijke ervaring was voor de jongens, want daar ging het me toch vooral om! Het was bijzonder leuk om ook te zien dat broers en zussen, ouders en spelers samen een hechte, enthousiaste bende, ja ik durf zeggen KSVO familie, vormden. Jullie waren een onvergetelijk team en een super ervaring voor jullie trainer! Hopelijk volgen er nog veel van zulke ongeloofelijke zaken in jullie leven! Arras was top, de U11 lichting 2005 is top!
Dank nogmaals aan allen die dit mogelijk maakten!
Een super tevreden en fiere coach!
Vincent Wieleman
Trainer U11 A